ชื่อจริงๆ ของเขาก็คือ อเล็กซานเดอร์ โรดริเกซ ดา ซิลวา แต่สุดท้ายเขาเลือกใช้ชื่อเรียกเล่นง่ายๆ ในหมู่คนสนิทว่า "ปาโต้" ตามชื่อเมืองเกิดของเขาคือ ปาโต้ บรังโก้
ปาโต้ แปลว่า "เป็ด" จึงเป็นที่มาของฉายา "ปาโต้ เดอะ ดั๊ค" ที่เราคุ้นเคยในทุกวันนี้นั่นเอง
ปาโต้เริ่มต้นจากการเล่นฟุตซอล ตั้งแต่อายุ 4ขวบ และเดินสายแข่งจนชื่อของเขาเป็นที่รู้จักไปทั่วรัฐปาราน่า
ในปี 2000 เมื่อปาโต้อายุได้ 10 ปี เกิดจุดเปลี่ยนครั้งสำคัญในชีวิต เมื่อเขาเคยได้รับบาดเจ็บกระดูกแตก และในการเข้ารับการเอ็กซเรย์รักษาก็ทำให้พบก้อนเนื้อที่แขน ซึ่งแพทย์ได้วินิจฉัยว่าจะกลายเป็นมะเร็งในอีก2 เดือนหากไม่ผ่าตัดออก
ครอบครัวของเขายากจนไม่มีเงินพอที่จะจ่ายค่าผ่าตัด แต่คุณหมอเปาโล โรแบร์โต้ มุสซี่ ซึ่งสนิทสนมกับครอบครัวนี้ ได้ช่วยผ่าตัดเนื้อร้ายออกให้ โดยไม่คิดค่ารักษา
ช่วยให้ปาโต้ยังสามารถโลดแล่นในวงการลูกหนัง และด้วยพรสวรรค์ที่มีมากล้นของเขา ทำให้เจ้าตัวได้รับการทาบทามไปเล่นฟุตบอลอาชีพ โดยมีกุนซือหลายสโมสรให้ความสนใจ
สุดท้ายปาโต้ในวัย 11 ขวบก็มุ่งหน้าไปปอร์โต้ อเลเกร เพื่อทดสอบฝีเท้ากับสโมสรอินเตอร์นาซิอองนาล และถูกตอบรับเข้าเป็น 1 ในสมาชิกของทีมเยาวชน
เขาและเด็กหนุ่มวัยรุ่นอีก 83คน ที่เก็บตัวพักในบ้านเดียวกัน ต่างมีจุดมุ่งหมายเดียวคือต้องการก้าวขึ้นไปเล่นในทีมชุดใหญ่ของอินเตอร์นา ซิอองนาลให้ได้
หลังจากเพียรฝึกฝนตัวเองในทีมเยาวชนอยู่หลายปี ปาโต้ก็ได้รับโอกาสก้าวขึ้นมาเล่นชุดใหญ่ และลงสนามนัดแรกให้อินเตอร์นาซิอองนาลในแมตช์ที่ชนะพัลไมรัส 4-1 เมื่อวันที่ 26 พ.ย.2006
และชื่อของเขาก็โด่งดังข้ามคืน เมื่อหัวหอกวัย17 ปีผู้นี้ ยิง 1 ประตู และจ่ายอีก 3 ให้เพื่อนยิง
ปาโต้ทำประตูที่2 ให้ต้นสังกัดในเกมรอบรองชนะเลิศ ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลกของฟีฟ่าในปี 2006 ซึ่งอินเตอร์นาซิอองนาลชนะอัล อาห์ลี ไคโรไป 2-1
ด้วยประตูนี้ ทำให้ปาโต้ทำลายสถิติของเปเล่ ที่เป็นนักเตะอายุน้อยที่สุดที่ทำสกอร์ในการแข่งขันระดับนานาชาติของฟีฟ่า ในวัน 17 ปี 102วัน (ของเปเล่ 17ปี 239 วัน ทำได้ในฟุตบอลโลก 1958)
ปาโต้ถูกเปลี่ยนตัวออกในเกมนัดชิงชนะเลิศรายการนั้น ก่อนที่อาเดรียโน่ กาบิรู เพื่อนร่วมทีมจะยิงประตูชัยช่วยให้อินเตอร์นาซิอองนาลคว้าแชมป์สโมสรโลกมา ครองได้สำเร็จ
จากผลงานที่แจ้งเกิดตัวเองอย่างสวยงามเช่นนี้ ทำให้ปาโต้ได้รับความสนใจจากหลายสโมสรในยุโรป ทั้งเบนฟิก้า, มิลาน, ยูเวนตุส, อินเตอร์, เชลซี, อาร์เซน่อล ฯลฯ
แต่สุดท้าย เขาก็เลือกย้ายมาเป็นสมาชิกใหม่ของทีมปีศาจแดงดำ โดยมิลานทุ่ม 22 ล้านยูโร ซื้อขาดสัญญาของเขาและประกาศคว้าตัว"เดอะ ดั๊ค" มาเป็นสมาชิกใหม่อย่างเป็นทางการในวันที่ 2 ส.ค. 2007
แต่ด้วยอายุยังไม่ครบ 18 ปีเต็ม ทำให้เขายังไม่สามารถลงเล่นได้ ต้องรอให้ถึงวันเกิดวันที่ 3 ส.ค. 2007
อย่างไรก็ตาม ปัญหายังไม่หมด เมื่อลีกอิตาลีมีการกำจัดโควตาผู้เล่นนอกอียู ทำให้ปาโต้ยังไม่สามารถลงเล่นในเกมอย่างเป็นทางการให้มิลานได้
เขาได้รับอนุญาตให้ลงเล่นได้แค่ในเกมอุ่นเครื่อง และเกมซ้อมเท่านั้น และเจ้าตัวก็ทำผลงานได้ดีตั้งแต่เกมอุ่นเครื่องที่เสมอกับดินาโม เคียฟ 2-2 ในวันที่ 7 ก.ย. 2007 เมื่อโหม่งพังประตูได้
การรอคอยของปาโต้สิ้นสุดลงเมื่อมีการเปิดตลาดซื้อขายรอบสองนับตั้งแต่วัน ที่ 3 ม.ค. 2008 ทำให้วันรุ่งขึ้นเขากลยาเป็นสมาชิกใหม่อย่างเป็นทางการของมิลาน และเป็น 1 ใน 3 นักเตะโควตานอกอียูของสโมสร
และทุกวันนี้ แม้จะมีคู่แข่งในแดนหน้ามากมาย แต่ปาโต้ก็ทุ่มเทเต็มที่เพื่อพัฒนาฝีเท้าของเขา เพื่อก้าวสู่ความสำเร็จ โดยมีสาวกรอสโซ่เนรี่ให้กำลังใจอยู่ตลอดเวลา
สำหรับผลงานในทีมชาติบราซิลนั้น เจ้าหนูปาโต้คว้าแชมป์เยาวชนอเมริกาใต้ในปี2007ร่วมกับทัพแซมบ้า ซึ่งทำให้พวกเขาทะลุเข้ารอบสุดท้ายฟุตบอลโลกยู20ของฟีฟ่าในปีเดียวกัน
จากนั้นเดอะ ดั๊ค ถูกคาร์ลอส ดุงก้า กุนซือเซเลเซาเรียกตัวติดธงชุดลุยโอลิมปิก 2008ที่กรุงปักกิ่ง ประเทศจีน ซึ่งคว้าเหรียญทองแดงมาครองได้
ปัจจุบัน ปาโต้ก้าวขึ้นเป็น1ในขุมกำลังสำคัญของทีมชาติบราซิลชุดใหญ่ เขายิงประตูแรกในนามทีมชาติได้ในเกมประเดิมนัดแรกกับสวีเดน ที่สนามเอมิเรตส์ สเตเดี้ยม กรุงลอนดอน เมื่อวันที่ 26 มี.ค.2008
และเป็นอีกครั้งที่เขาทำลายสถิติของเปเล่ ในการใช้เวลาแค่ไม่กี่วินาทียิงประตูแรกให้ทัพเซเลเซาในเกมแรกที่ลงสนามด้วย
ทำเนียบความสำเร็จ
อินเตอร์นาซิอองนาล
แชมป์ฟีฟ่า สโมสรโลก 2006
แชมป์เรโคปา ซูดาเมริกาน่า 2007
แชมป์บราซิลเลี่ยน แชมเปี้ยนชิพ ยู-20
ทีมชาติบราซิล
แชมป์อเมริกาใต้ยู-20
แชมป์เซนได คัพ 2006
อันดับ 3 (เหรียญทองแดง)โอลิมปิก 2008
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น